W obliczu wielkich dyskusji wobec wierności w tłumaczeniu nowego Mszału Rzymskiego mała anegdota z komisji...
Znany jest fragment z prefacji: "Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne..."
Po łacinie ten fragment brzmi: "Vere dignum et iustum est, aequum et salutare..."
Jeśli jednak zamiast "aequum"(tzn. słusznie) napisalibyśmy "equum" (tzn. konia) oraz przymiotnik "salutare" (zbawienne) wzięli za czasownik (pozdrawiać) to tłumaczenie mogłoby brzmieć nieco inaczej:
"Zaprawdę godne to i sprawiedliwe pozdrawiać i konia"
Można by jeszcze dodatkowo przysłówek "vere" (prawdziwie, zaprawdę) uznać za rzeczownik "ver" (wiosna) w narzędniku, co by wyszło na to, że wiosną godnie i sprawiedliwie jest i konia pozdrawiać...
Komisjom tłumaczącym nowy Mszał wytrwałości i dobrego ducha!
ponoć angielskie tłumaczenie zbiera już straszną krytykę
Chcesz powiedzieć, że nowe angielskie tłumaczenie jest gorsze od starego? Tematem się nie interesowałem zbytnio, ale pamiętam, że niezbyt pochlebne opinie o poprzednim angielskim tłumaczeniu widziałem.
OdpowiedzUsuńNazbyt wierne tłumaczenie z łaciny chyba nie ma szansy po angielsku. Zdania na pół strony, etc... Słyszałem od współbraci, którzy już odprawiali Mszę w RPA z nowego Mszału, że teksty są fatalne. Podobnie rzecz się ma z Mszałem Maryjnym po niemiecku. Wierne tłumaczenie sprawia, że teksty są nieznośne.
Usuń